மனதின் கதவொன்றைத் தாள் திறந்தே

மனதின் கதவொன்றைத் தாள் திறந்தே

            மனதின் கதவொன்றைத் தாள் திறந்தே
        மௌனம் வெளியேதான் வரத்துடித்தே

        இமைகள் கண்களைத் தழுவ மறந்தே

        இருக்கின்ற நிலைதனைச் சொல்லிவிடவா

ஆஹா !! இதுவல்லவோ ஒரு இனிய கவிதை !!

   இணைய வலைத்தளத்திலே இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னே ஒரு அற்புதமான கவிதை.

   இளமதியாம் அவர் பெயர்.  எழுதுவதோ இளைய நிலா என்னும் வலையில்.

   என்ன ஒரு அற்புதம் அழகு... ஆனந்தமே ஆனந்தம்.

   அதைப்படித்துப் பரவசமாய் அதை நான் பாடவா என்று கேட்டேன்.

   அவர்கள் யாரென்வே தெரியவில்லை.

   அயல் நாடு ஏதோ ஒன்றில் இருப்பவர் போலும்.
   அவர் தமிழர்.  அது தான் தெரிகிறது.

   மனமுவந்து சரி என்றார்கள்.  நானும் பாடிவிட்டேன்.

   சுப்பு தாத்தா பாடகர் இல்லை.   இசை இலக்கணங்கள் சற்று அறிவேன். அதற்கு மேல் சொல்லிக்கொள்ளும்படியான‌
    குரல் வளம் இல்லை.

    இந்தக் கவிதை படிக்கும்போது என்னிடம் வெள்ளம் போல் பெருகிய உவகை என்னைப்பாட வைத்ததென்றால் அது மிகையல்ல.

   வலையிலே எப்போதாவது தான் இது போன்ற கவிதைகள் காணக்கிடைக்கின்றன.

   இளமதி அவர்களே !!

   நீங்கள் எங்கிருந்தாலும், உங்களுக்கு எங்கள் ஆசிகள். 

   இங்கு இந்தப்பாடலைக் கேளுங்கள்.  இங்கும் கேட்கலாம். சுப்பு தாத்தா.